عشق در هر گوشه ای افسانه ای خواند زمن

من از قدیم الایام  منظورم زمانی است که هنوز سایه‌ای در کار نبود « خودم بودم و خودم. آزاد و رها» با کتاب‌های رضا امیرخانی و قبلتر از آن با کتاب‌های سید مهدی شجاعی عزیز حال می‌کردم. سال اول حوزه بودیم دقیقا ۸یا ۹سال پیش بن کتاب هدیه دادند. من تماما با آن بن کتابهای سید مهدی شجاعی را خریدم و با چه اشتیاقی خواندمشان.

هنوز رضا امیر خوانی را نمی‌شناختم. اصلا نمی‌دانستم که چنین کسی هم هست ، وجود خارجی دارد. اردوی راهیان نور به مناطق جنگی کتاب نازنین ارمیا را به من هدیه دادند. همان کتاب باعث شد که من علاقمند به نوشته‌های رضا امیر خانی شدم.

همیشه دوست داشتم و دارم بتوانم مثل آقای شجاعی ادبی بنویسم. ماه جبین یکی از داستان های زیبایی سید مهدی شجاعی است. داستانی که باعث شد من جزء طرفداران سرسخت ایشان باشم.

همچنین دوست دارم مثل رضا امیر خوانی داستان بنویسم. فعلا در حال خواندن رهش هستم. روزهای سختی با رهش دارم. وقتی که تمام شد برایتان از حال و هوای زیبایی آن می‌نویسم.

و اما….امروز در پیج رضا امیرخانی این عکس را دیدم. خوش‌به‌حال کسانی که می‌توانند در این جلسه شرکت کنند.

سایه نوشت:یک جور می‌گوید زمانی که سایه‌ای در کار نبود که انگار من دست‌و پایش را بسته‌ام. من او را با دنیایی خیلی از نویسنده‌های دیگر آشنا کردم. خودش هم می‌داند که اگر سایه‌ای در کار نبود محدود شده بود در همان چهار دیواری کوچکی که به خیال خودش دنیایی بزرگی بود. من او را با دنیای بزرگی آشنا کردم.

میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست 

تو خود حجاب خودی سایه از میان برخیز…

.

.

وسط های بحث بود که سوار تاکسی شدم. یکی از مسافرها مرد مسنی بود. بین ۶۰تا ۶۵به نظر می‌آمد. دقیقا کنار دست من نشسته بود.خیلی مرتب و اتو کشیده. موهای سرش سفید یک دست نبود. خاکستری، رنگ مورد علاقه‌ی من. تمام مسیر حرف زد. خوش صحبت بود. به دل می‌نشست. حرفهایشان را درست متوجه نشدم. مدام از قاچاقچی صحبت می‌کرد. اینکه کشته شده.  کم کم دو زاریم افتاد که منظورش خاشقجی، روزنامه‌نگار عربستانی است. ظاهرش غلط انداز بود. فکر می‌کردم پیرمردی است که اهل مطالعه باشد اما نه. کم کم کنسولگری هم به جملاتش اضافه شد می‌گفت کنسو‌گرین. برایش مهم نبود. مهم حرفی بود که می‌خواست بگوید نقدی بود که داشت و مُصر بود برای زدنش. بن سلمان را خیلی جالب توصیف می‌کرد.

یادم به یک همسفر دیگرم افتاد خانمی که از کتف دردش برایم می‌گفت و هربار می‌گفت: کِفت‌و‌بالم درد می‌کنه.

سایه نوشت: اینها قشر تحصیل کرده جامعه نیستند. نماینده‌ی‌ مجلس هم نیستند. شیرین صحبت می‌کنند. ادعای هم ندارند. دلم می‌خواست از fatf و موزه‌ی لوور هم می‌گفتند ;-)

طوری تبلیغ می‌کنند که من هم دوست دارم تجربه کنم.باور کنید وقتی گفته می‌شود که بیست گرفتن قبلا خیلی سخت بود ولی الان خیلی سبز، خب آدم وسوسه می‌شود.

سراغ دارم طرف کلی کتاب خریده هیچی هم نشده. دقیقا همان ماجرای میگو و فسفر قصه‌های مجید. نه والا ملت منتظر معجزه هستند. بیچاره پدر و مادرها که این وسط فقط هزینه می‌کنند و دست آخر هم هیچی دستشان را نمی‌گیرد. نکنید این کار را با ملت. کتابهای شما که معجزه نمی‌کنند.

سایه نوشت: واقعا چرا همیشه دنبال معجزه‌ هستیم. کاش برای غلبه بر تنبلی هم یه راهکار سریع وجود داشت. یه معجزه ;-)

لحظـه‌ای نیست که تو، همین‌جا،میان این همه دلتنگی نباشی…

رویای بودنت مى چکد از تک تک لحظه‌هایم

فرقی ندارد کجا ایستاده باشم

وسط پاییــز

تابستان، بهار یا زمستان…

من هر لحظه عاشقـت میشوم!

سایه نوشت: خاطرات هی باران می‌خورند تازه تر می‌شوند. هر چه قدیمی تر عطرشان بیشتر جهانت را پر می‌کند…ریشه خاطرات خشک نمی‌شود….