گاهی واژه ‌ها باتو قهرند. اگر نیستند بدان تو نیستی. هرچه شاملو بخوانی، ابتهاج بخوانی، جبران خلیل جبران بخوانی، ورق بزنی بازهم واژه کم می‌آوری. واژه‌ها از جنس احساسند. اگر گاهی اعجاز می‌کنند چون می‌دانند تو خوب حسشان کرده‌ای. آغشته به خیالت می‌شوند .طعم می دهند به نوع نگاهت، اصلا هوایی می‌شوند، تو هم نخواهی می‌آیند. 

هر واژه رازیست نهفته در عمق جانت باید دلت آماده باشد، دریا باشد تا او هم خودش را عیان کند. کافیست بخواهی، بر دلت فرود می‌آیند شده فرود اضطراری…‌ چند روزیست …