من هر موقع پیام بازرگانی ماءالشعیر عالیس را می‌بینم ذهنم مشغول می‌شود که این آقای که برای کار دعوت شد به کارخانه‌‌ی عالیس قبلاً چه کاره بوده است؟
نمی‌توانم باور کنم که قبلاً بیکار بوده چون غیر طبیعی است که یکی از مدیران به استقبال او بیاید و یکی نفر را با او بفرستد تا تمام کارخانه را به او نشان بدهد. البته قابل باور می‌شود اگر بند پ داشته باشد.
تازه چطور می‌شود که یک آدم بیکار زندگی لاکچری داشته باشد.
خدایا ببخش که در این ماه مبارک زندگی یک مردِ شریفِ بیکار را زیره زره‌بین گذاشتم. اما هرچه حساب می‌کنم زندگی این فرد به زندگی خیلی از جوان‌های بیکاری که در جامعه‌‌ی ما هست نمی‌خواند. آن‌هم در این وضعیت اقتصادی!

 انگار صداو سیمای جمهوری اسلامی نشانی از اسلام ندارد و عزم خود را جزم کرده است تا ریشه به تیشه‌ی زندگی‌ها بزند. با زبان تبلیغ دارد بهترین زندگی را، زندگی معرفی می‌کند که همه‌ چیزش کامل باشد. زندگی را خلاصه کرده است در خوردن و پوشیدن و نهایت درس خواندن به زور کلاسها و کتابهای کمک آموزشی! یعنی زندگی جز اینها نیست!!!
باید به حال صدا و سیما تأسف خورد که تنها چیزی که کمتر در آن دیده می‌شود تبلیغ سبک زندگی اسلامی است!
آن از سریالهای که می‌سازد که عادی سازی می‌کند رابطه‌ی زن و مرد نامحرم را !!!
آن از برنامه‌های مشاوره‌ای که فریب شاخ‌های مجازی را می‌خورند و مردم را بازی می‌دهند!!!
آن از مجری برنامه‌ی مناسبتی رمضان که می‌فهمند پدرِ یک سگ است. مجری را تغییر می‌دهند و بازیگری را به عنوان مجری می‌گذارند که سابقه‌ی طولانی‌تری در سگ بازی دارد!!!!
آن از مسابقات علمی که کاشی به عمل می‌آید که قمار است!
یا بر نامه‌های سرگرم کننده‌ای که به بهانه‌ی با هم خندیدن احکام اسلام را زیر پا می‌گذارند!!!
آن از مجری پر طرفدارش که کنسرت می‌گذارد و ترانه‌ی هایده را می‌خواند و به این کار افتخار می‌کند که تا به حال کسی این کار را نکرده است!!! این هم از تبلیغات!!!
منکر برنامه‌های خوب صدا و سیما نمی‌شوم. اما تاثیری که این برنامه‌ها و مجریان و بازیگران بر زندگی مردم دارند برنامه‌های خوب متاسفانه ندارند چون به اندازه‌ی کافی جذاب نیستند‌. به قول یکی از خبرنگاران صدا و سیما گاهی معترض شدن به وضع موجود هم راه به جای نمی‌برد. اما نباید سکوت کرد در برابر این سیاست بچه‌گانه‌ی صدا و سیما!
اینکه بدانند عدم نظارت درست مسئولان و روی کار گذاشتن بعضی از این روشنفکران غرب زده و بی دقتی در انتخاب و چینش برنامه‌ها و مجریان و…. ظلم بزرگی است که در حق تک تک افراد. ظلمی که دیر یا زود دامن خودشان و خانواده‌ی‌شان را خواهد گرفت!