عشق در هر گوشه ای افسانه ای خواند زمن

زن که باشی دوست داری همچون زهرا تاریخ را  گرد علی زمانت بچرخانی  ،آنقدر که دنیا فقط و فقط علی را ببیند…

زن که باشی ته ته آرزویت ،نهایت خواسته هایت علی خواستن و مدافع او بودن است …

زن که باشی دوست داری علی ، ولیت همیشه لبخند رضایت بر لبانش باشد …

زن که باشی زهرا شدن و زهرایی زیستن برایت افتخار است ….

آسمان نوبت توست

ببین بی تابم …..

می شود شب به درازا بکشد

دوست دارم که تاریکی شب ،

چون حجابی باشد …

که گناه دل من ، مخفی از صبح زمین ،

با اشک وجودم رخت بندد،برود …

من آمدم

من با همه ام آمدم با هر آنچه نامش را وجود باید گذاشت …

دلم ،دل دل کنان …ریز ریز می خندد …از آمدنش خوشحال است …حالش مثل نوعروسانی که خود را غرق در خوشبختی می بینند می داند… .

دلم ، به آینده ای خوش ،که حس می کند…روشن است …

شاید مهربانم …، چون زیاد تکرار می کند که خدای دارد به بزرگی یَا مَنْ فَضْلُهُ عَمِیمٌ.

هر چه می گذرد تازه تو را می فهمم. بندبند وجودم از درون خُرد میشود.

دلم ساییده می شود به تمام مهربانی هایت. نمیدانم در کم سو شدن

چشمانت چقدر نقش دارم. فقط می دانم با تمام کم دیدن هایت قد

کشیدم و حالا…

زبانم لال اگر بخواهم تمام قد بایستم در مقابلت و بگویم …اُف…

مادرم حلالم کن