من آمدم

من با همه ام آمدم با هر آنچه نامش را وجود باید گذاشت …

دلم ،دل دل کنان …ریز ریز می خندد …از آمدنش خوشحال است …حالش مثل نوعروسانی که خود را غرق در خوشبختی می بینند می داند… .

دلم ، به آینده ای خوش ،که حس می کند…روشن است …

شاید مهربانم …، چون زیاد تکرار می کند که خدای دارد به بزرگی یَا مَنْ فَضْلُهُ عَمِیمٌ.