وقتی از اسفند میخوانم و مینویسم :)
اسفند یا اسپَند، گیاهى است خودرو که بسیاری از مردم جهان برای این گیاه جنبه مقدسی قائل هستند و معتقدند این گیاه از نیرو و خاصیت جادویى - درمانى برخوردار است.
درمیان مسیحیانِ فرانسه وِردی رایج است که به خصوصیت این گیاه مقدس اشاره مىکند و مىگوید: «ای گیاه مقدس که نه تخمت را افشاندهاند و نه تو را کاشتهاند، قدرتى را که خداوند به تو بخشیده است، آشکار کن» .
در قدیم مبلغان مسیحى با جاروهایى که از شاخههای اسفند ساخته شده بود، برای تبرک، آب به مردم مىپاشیدند. بسیاری از مردم جهان، گیاه اسفند را به نشانة «فیض» و «برکت» نیز به کار مىبردهاند. مصریان و برخى از مردم عرب و ترک نیز هر روز صبح با این گیاه شیاطین را از فضای خانههای خود دور مىکردند و هوای فاسد و آلوده را از زیستگاه خود بیرون مىراندند.
از زمانهای بسیار کهن ایرانیان نیز، اسفند را گیاهى مقدس مىپنداشتند و برای آن نیرویى آسمانى و شفابخش و جادویى تصور مىکردند و همچنین پیش از ظهور زرتشت در ایران، اسفند در کیش «دیوپرستى» مقدس شمرده مىشده است.
در فرهنگ ما ایرانیان رنگ سبز و سبزی، نمادی از حیات و فراوانى و برکت بوده، و به این سبب جنبة قدسى داشته است. همیشه سبز و بارور بودن گیاه اسفند نیز مانند درخت سرو، انگیزه دیگری بر مقدس و مبارک شمردن اسفند در میان مردم به شمار مىرفته است. در برخى جامعههای سنتى ایران شاخههای اسفند را مىکندند و برای برکت و فزونى بخشیدن به محصولات به کار مىبردند؛ مثلاً جندقیها پس از اینکه گندم را در خرمنگاهها خرمن مىکردند، یک دسته شاخه سبز اسفند بر سر خرمن مىگذاردند و برای برکت گندم دعایى مىخواندند.
در فرهنگهای کهن و سنتى، مردم بر این باور بودهاند که همزمان با خواندن هر یک از کلمههای اوراد مخصوص اسفند و سوختن و ترکیدن هر یک از دانههای اسفند در آتش، یکى از نیروهای شریر و زیانکار چشمان بد و حسود و بخیل نیز مىسوزند و نابود مىشوند. بعضیها همچنین مىپنداشتند که صداهایى که از سوختن دانههای اسفند در آتش برمىخیزد، علامت ترکیدن چشم بد و حسود است.
برخى منابع این گیاه را به حضرت مریم(ع) مربوط دانستهاند و گفتهاند: حضرت مریم به هنگام درد در زایمان، بر این گیاه چنگ زده است و معتقد هستند این گیاه در اثر پنجههای حضرت مریم (ع) به صورت 5 انگشت درآمده است. از این رو، در فارسى آن را پنجة مریم، چنگ مریم، شجرة مریم و بخور مریم نامیدهاند.
همچنین گیاه اسفند را مظهر یکى از نیروهای فوق طبیعى بر روی زمین مىپنداشتند. در ردهبندی گیاهان مقدس، اسفند را مىتوان در رده «رمانندهها» یا «نَفِرات» جای داد. این گیاه به سبب خاصیت و نیز نیروی رمانندگى بوی تند و زننده دود ناشى از سوختن دانههای آن، در گندزدایى محیط زیست و در باور عامه، پالودن فضا از ارواح خبیث و جن و شیاطین به کار برده مىشده است. از حضرت رسول(ص) نقل کردهاند: «بر هر یک از برگ و دانه گیاه اسفند مَلَکى موکل است که با آنها هست تا که بپوسد». همچنین گفتهاند: «ریشهاش و شاخهاش غم و سحر را برطرف مىکند و در دانهاش شفای هفتاد درد است»، «پس مداوا کنید به اسفند و کندر».
در فرهنگ عامیانه مردم ایران، برای استوار ساختن و تشدید قداست اسفند، آن را به چند تن از پیشوایان و ائمه مانند پیامبر اسلام(ص)، حضرت على(ع) و حضرت فاطمه(ع) وابسته کردهاند که هر یک به نحوی در، کاشتن و چیدن گیاه اسفند دست داشتهاند، به گونهای که به هنگام «اسفند دود کردن» بر پیامبر و خاندان ایشان صلوات فرستاده میشود.
خلاصهی از مطالعهی من در مورد اسفند ?
نظر از: زینب السادات حسینی [بازدید کننده]


فرارسیدن ایام محرم تسلیت باد
https://kosar-esfahan.kowsarblog.ir/
نظر از: ... [عضو]

دست درد نکنه
پاسخ از: سایه [عضو]

خواهش :)
نظر از: خادم المهدی [عضو]

موفق باشید
پاسخ از: سایه [عضو]

ممنونم سلامت باشید
نظر از: پشتیبانی کوثر بلاگ [عضو]
فرم در حال بارگذاری ...
سلام
خوبی شما دوست گرامی ؟؟
اولا التماس دعا دارم تو این روزهای عزیز
دوما راستش
یه پسری رو تو آپارات دیدم , که واقعا دلش سوخته میخواد با خانومش بره کربلا برای پیاده روی حضرت آقا حسین.
من راستش در حد توانم بهش کمک کردم
شما اگه میتونی بهش کمک کن
لینک این پسر :
https://www.aparat.com/arbaeein_98/live
التماس دعا