با او که هستم دوست دارم زمان کِش بیاورد و یک ساعت، دو ساعتی که قرار است با هم گَپ بزنیم تمام نشود. از هم بپرسیم چقدر دیگر وقت داریم، هر دو نگاهمان را پهن کنیم روی صفحه گوشیها و بگوییم هنوز وقت هست و هاها بخندیم. بیبهانه هر بار یاد آن روز در اتوبوس… بیشتر »