امام علی عليه السلام:
ما كَانَ اللَّهُ لِيَفْتَحَ عَلَي عَبْدٍ بَابَ الشُّكْرِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الزِّيَادَةِ وَ لَا لِيَفْتَحَ عَلَي عَبْدٍ بَابَ الدُّعَاءِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْإِجَابَةِ وَ لَا لِيَفْتَحَ لِعَبْدٍ بَابَ التَّوْبَةِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْمَغْفِرَةِ .
خدا در شكرگزاري را بر بنده اي نمي گشايد كه در فزوني نعمتها را بر او ببندد
در دعا را بر روي او باز نمي كند كه در اجابت كردن را نگشايد
و در توبه كردن را باز نگذاشته كه در آمرزش را بسته نگهدارد.
حکمت 435 نهج البلاغه
